De Rijksoverheid wil dat senioren langer thuis blijven wonen. Met een paar aanpassingen in de inrichting van het huis is het mogelijk.
Langer zelfstandig thuis wonen: de Rijksoverheid stimuleert het, terwijl gemeenten liever zien dat senioren verhuizen en zorgen voor een betere doorstroming van de huizenmarkt. Een tegenstrijdige situatie waarbij de senior vooral op zichzelf is aangewezen. Gelukkig zijn er veel mogelijkheden en hulpmiddelen om tot op hoge leeftijd zelfstandig thuis te blijven wonen. Bert Grootjen, Managing Director Benelux bij thyssenkrupp Home Solutions, legt uit hoe senioren zich zo goed mogelijk kunnen voorbereiden op de toekomst: “Veel senioren hebben de wens om zo lang mogelijk in hun eigen vertrouwde omgeving te blijven wonen. De omgeving waar herinneringen zijn gemaakt, vrienden en kinderen en sociale voorzieningen dichtbij zijn. Maar om deze wens uit te laten komen, is het aan te raden op tijd te beginnen met het toekomstbestendig maken van de woning.”
Het toekomstbestendig maken hoeft niet direct heel ingrijpend te zijn. De belangrijkste aanpassingen zijn vooral gericht op het verwijderen van risicofactoren in huis. Grootjen licht toe: “Naarmate de leeftijd toeneemt, verliezen mensen aan kracht, balans en lenigheid, waardoor het valrisico toeneemt. Gelukkig kan dit risico eenvoudig worden weggenomen door bijvoorbeeld de trap vrij te houden van rondslingerende spullen, antislip-strips te plakken in de badkamer en elektriciteitssnoeren netjes weg te werken.”
Maar een opgeruimd huis neemt niet alle risico’s weg. Het is daarom van belang om op tijd te herkennen dat er aanpassingen in huis nodig zijn. Het komt vaak voor dat senioren pas op zoek gaan naar hulpmiddelen als de nood aan de man is. Er moet dan zo snel mogelijk een hulpmiddel worden geregeld, waardoor er te weinig tijd is om een weloverwogen keuze te maken. Grootjen legt uit: “Voor veel senioren komt er een moment dat traplopen niet meer gaat. Tenzij er sprake is van een val, wordt dat moment geleidelijk aan bereikt. Er is in theorie dus voldoende tijd om rustig de markt te verkennen en te kijken welke oplossing er bij de persoon in kwestie past. Maar in praktijk loopt het vaak anders, senioren gaan zo lang mogelijk op de billen de trap op en af, en stellen de keuze voor een hulpmiddel uit. De keuze voor een traplift voelt als een bevestiging dat het lichaam de persoon in de steek begint te laten. Achteraf valt het vaak mee, we horen bijna altijd dezelfde reactie: “Wat hebben we het onszelf onnodig moeilijk gemaakt, we hadden jaren eerder voor een traplift moeten kiezen…””
Grootjen illustreert: “Een tijdje terug kwamen we bij een mevrouw thuis. Tot voor kort deed ze alles nog zelfstandig: het huishouden, de boodschappen en traplopen, maar vrij onverwacht lukte dat niet meer. Ze wilde haar bed in de woonkamer zetten, maar daardoor zou ze geen leefruimte meer overhouden. Een traplift bood haar een passende oplossing. Op de foto is goed te zien hoe de traplift bijna wegvalt in haar interieur en de trap intact is gebleven. Dit voorbeeld geeft heel goed weer hoe een traplift bijdraagt aan zelfstandigheid en zelfredzaamheid van senioren. Ze hield haar huis in de vertrouwde staat, hoefde niet te verhuizen en kon in iedere ruimte vrij blijven bewegen.”
De Rijksoverheid wil ouderen helpen in hun vertrouwde omgeving zelfstandig oud te worden, met een goede kwaliteit van leven. Voor de praktische ondersteuning zijn senioren aangewezen op de gemeente, die via de Wmo (Wet Maatschappelijk Ondersteuning) ouderen met een beperking kan helpen om zelfredzaam mee te blijven doen in de samenleving. Grootjen: “Het is goed dat de Wmo bestaat en mensen via deze wet geholpen worden met ondersteuning in het huishouden, thuiszorg of hulpmiddelen als een traplift. Toch klinkt dit mooier dan het is, want de gemeente bepaalt óf het hulpmiddel wordt toegezegd en in welke uitvoering. In veel gevallen wordt de aanvraag afgewezen en wordt er geadviseerd om te verhuizen. Een traplift is een relatief grote uitgave voor de gemeente en verhuizen heeft een positief effect op de doorstroming binnen de huizenmarkt.”
Grootjen vervolgt: “Als er wel een traplift wordt toegewezen, zien we dat veel mensen een vorm van teleurstelling ervaren. Ze krijgen een vrij ouderwetse traplift die de trap praktisch ongeschikt maakt voor regulier gebruik. Deze trapliften worden op hoge palen aan de buitenzijde, over de brede treden van de trap geleid. Dit plaatje komt niet overeen met de innovatieve trapliften die langs de smalle kant van de trap worden geleid, de trap beloopbaar houden en passen bij het interieur.”
Het voorbeeld van de mevrouw geeft goed weer hoe een traplift senioren weer mobiel kan maken in hun eigen huis. In korte tijd kon zij zich weer vrij bewegen en alle verdiepingen van haar eigen huis blijven gebruiken. Ze hoefde haar woning en leefruimte niet op te geven. Grootjen: “Een hulpmiddel als een traplift betekent veel meer dan alleen de weg naar boven of beneden in huis. Zelfredzaamheid en eigen regie zijn de drijfveren voor thyssenkrupp om te blijven innoveren en ontwikkelen, om zo kwaliteit te leveren.”
Grootjen besluit: “De mogelijkheden zijn eindeloos, maar de verantwoordelijkheid ligt bij de mensen zelf. Vaak is de nood hoog als de zoektocht naar een traplift wordt ingezet. Ga liever op zoek voordat de trap een obstakel wordt. Dus op het moment dat traplopen wellicht moeizaam gaat, maar nog wel lukt. Dan heeft iedereen genoeg tijd om informatie te vergaren en een weloverwogen keuze te maken. Een traplift is een langetermijnoplossing, een middel om zo lang mogelijk in de vertrouwde omgeving te wonen. Met een traplift blijft uw huis uw thuis.”
